Donderdag

Donderdag, vandaag heb ik het best rustig aan gedaan. Beetje rondgereden met de auto, boodschappen gedaan en over de markt in Punda en Otrabanda gelopen. Wel heel gaaf om te zien. De Koningin Emmabrug (de pondjesbrug tussen Punda en Otrabanda) ging open voor een boot door te laten. Dat is geen gewone ophaalbrug zoals wij dat in Nederland kennen.

Even wat achtergrond informatie over de brug: (zelf kan ik het niet zo goed uitleggen):
De Koningin Emmabrug (bijnaam swinging old lady of Pontjesbrug) is een kenmerkende pontonbrug in het centrum van Willemstad op Curaçao. De brug is 168 meter lang en de enige drijvende houten draaibrug ter wereld. De brug drijft op zestien pontons op de Sint Annabaai en verbindt Punda met Otrobanda, de twee delen van de historische binnenstad.

Maar goed, de brug ging dus open. Op het moment dat er een boot aankomt en de brug geopend moet worden, rinkelt er een bel bij de brug. Dat betekent eigenlijk…. RENNEN! Thans dat doen de meeste mensen. Dit omdat het kan zijn dat de brug dan voor 15 minuten of langer dicht gaat. Er worden dan ook letterlijk poorten gesloten zodat je niet meer over de brug kunt lopen. Ofwel, sta je op de brug, moet je rennen, anders kom je er de eerste tijd even niet van af.

Ook heb ik vandaag wat souvenirs gekocht voor in mijn nieuwe huisje. Magneetjes voor op de koelkast en een houten bordje met een leuke spreuk/tekst. Echt, ik geniet met volle teugen en van elk moment dat ik hier ben.

Vanavond ben ik met een andere gast uit het hotel ergens een hapje gaan eten. Bij eetcafé de buren. Ik had fish and chips. Maar in plaats van frietjes, heb ik gevraagd om aardappelen. Telkens in het hotel eet ik ook friet en dat komt op een gegeven moment behoorlijk je neus uit. Het was een lekker diner.

Veel liefs!