Dinsdag 28 juni 2011

Op weg naar Ayutthaya. Vanmorgen vroeg op. Om 6 uur gaat de wekker. Bij het ontbijt nog snel langs de beo’s, jammer genoeg kunnen ze niet mee. Wat zijn ze toch leuk. We gaan opnieuw naar een van de paleizen van de koningen. Alle pracht en praal was tijdens een van de veroveringen totaal weg geroofd. Dit was gebeurd door de bevolking van Birma. Enkele van deze stukken zijn nog terug te vinden in de museum van Birma. We gaan op tijd lunchen zodat we ruim de tijd overhouden om het paleis te bezichtigen. Het is een groot complex met een aangelegde tuin. Daarom kunnen we een golfkar huren. Ja dat lijkt ons wel wat en Karen mag dan ook rijden. Karen ziet het helemaal zitten. Karen krijgt instructie en dan kunnen we gaan. Lachen want het gaat niet meteen heel soepel. Karen kijkt even benauwd, maar krijgt al snel de smaak te pakken. Onderweg stoppen we regelmatig om alle pracht en praal te fotograferen. Er zijn ook mooie figuren van buxussen zoals olifanten in verschillende maten, giraffen en herten. Het ziet er allemaal heel mooi uit. Ook de planten en bomen zijn erg mooi. Alles goed onderhouden. Er zijn bij het water grote varanen. Hij keek zo mooi mijn kant op. Ik kon het natuurlijk niet laten en stak mijn hand over de heg. Even zat hij stil en toen schoot hij als een speer vooruit. Ik trok mijn hand terug en ja net op tijd. Zijn tong schoot als een speer uit zijn bek. Hij keek of hij het jammer vond dat zijn prooi was ontsnapt. Uiteindelijk ging hij het water in. Maar ik had een mooie foto geschoten in de tussen tijd. Wij weer terug in de golfkar en weer verder. Peter heeft ook een stukje gereden. We genieten van alle mooi’s en hebben weer behoorlijk wat foto’s gemaakt. Karen kan zo de golfbaan op zonder het hele veld stuk te rijden. Ze krijgt een diploma golfkar rijden. Ja en het paleis je zult er maar wonen. In het gedeelte wat nog bewoont wordt hebben Willem en Maxima pas geleden nog gelogeerd. Maar dat is niet voor publiek toegankelijk. Het kost veel onderhoud om dit alles netjes te houden. Wij gaan ’s avonds lekker met z’n tweetjes eten. Vanuit het hotel lopen we naar de hoofdstraat in. Veel meer is er niet. We hadden gehoord van de andere groep dat er een soort van mortuarium was. En daar gingen we eens kijken. Er hingen zeker een 50 kransen met bloemen en teksten. Achteraf hoorden we dat dit voor een persoon was. Alle kransen. Een begrafenis duurt meestal enkele dagen en heeft ook met het belang van de persoon te maken. Na nog even wat drinken gekocht te hebben bij 7-eleven zijn we in een lokaal restaurantje gaan eten. Lekker een bief met frietjes en salade die we niet gegeten hebben. We hadden gezegd dat we geen salade hoefde,, maar was niet helemaal goed overgekomen. Toch durfde we deze niet te eten. Het was verder erg lekker. Zeker na alle Thais eten even weer iets anders. Zo nog even douchen als we in t hotel aankomen en dan weer naar bed.