Over een hobbelige weg naar ons volgende hotel.
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Karen
02 Oktober 2010 | Costa Rica, San José
De volgende morgen is iedereen paraat en kakelt door elkaar. We vinden het reuze spannend. We krijgen eerst allemaal het tuig om en dan lopen we in ganzenmars naar boven via een kronkelig pad. Boven aangekomen krijgen we eerst nog een uitgebreide instructie en dan kan de prat beginnen. We sprken af dat ik als laatste zal gaan zodat ik van iedereen een foto kan maken. Nou Peter start als eerste en jopie weg is hij. Hij suist langs de kabel alsof het zijn dagelijks werk is. Als Karen vertrekt kan ik snel 2 foto,s maken. Uiteindelijk vertrek ik zelf. heerlijk wat een vrij gevoel. niks geen angst van hoogtevrees. We suizen door de lucht steeds weer opnieuw. een enkele gaat de eerste 2 keer met een instructeur omdat het voor hun eng is of voor Eric te gevaarlijk om alleen te gaan. Maar we geneiten. alleen Hanneke die vind het eng. Voor haar is de lol er af. En bij het restaurant stopt ze met tokkelen. Wij gaan na een koele dronk verder en genieten steeds opnieuw. Dit had ik niet willen missen en Peter en Karen ook niet. Wat was dit leuk.
De rest van de middag konden we naar een natuurpark, maar gezien de weeromstandigheden van de afgelopen dagen. Het had flink geregend en de paden waren slecht begaanbaar. Daarom bleven de meeste bij het zwembad en zwommen en hebben we weer boeken gelezen. Heerlijk tokkelen. Dat is een leuke hobby.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley